معصومه خسرونژاد دهمیانی - کارشناسی ارشد ژئومورفولوژی ، دبیر

خلاقیت یکی از عناصر مهم در سیستم آموزشی است، همچنین برای رشد و توسعه فرهنگ ضروری است. در حال حاضر در کشورهای توسعه یافته شکوفایی خلاقیت یکی از عالی ترین و محکم ترین اهداف آموزش و پرورش است. در شرایط حساس کنونی و با توجه به تحولات بسیار سریع و اجتناب ناپذیر دنیا، اگر خواهان پرورش استعدادها و شکوفایی خلاقیت و نوآوری در افراد هستیم باید نظام آموزش و پرورش را متحول کرد. تنها معلم خلاق است که می تواند دانش آموزان خلاق و نوآور پرورش دهد و تنها آموزش و پرورش پویا، خلاق و متحول می تواند در تحقق این رسالت تاریخی موفق باشد. در مقاله حاضر که با روش توصیفی و تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است، به بررسی عوامل موثر در پرورش و ارتقای کیفی خلاقیت در میان دانش آموزان مدارس خواهیم پرداخت. نتایج نشان داد که معلم مهم ترین فردی است که می تواند به امر پرورش خلاقیت در مدارس و آموزشگاه ها بپردازد. خانواده، محیط زندگی و آموزشی، هوش، انگیزه و قدرت تخیل می تواند در پرورش و رشد خلاقیت افراد تاثیر بگذارد. استفاده از روش های تدریس مبتنی بر تعامل، به خصوص بدیعه پردازی و حل مسئله نیز در پرورش خلاقیت تاثیر گذاری بالایی دارند. معلمان برای بهره گیری از این روش ها نیازمند دانش و مهارت های بیشتری می باشند. همچنین محیط و فضای آموزشگاه و مدرسه می تواند در پرورش تفکر واگرا یا ذهن خلاق اثر بخش باشد.

خلاقیت ، پرورش خلاقیت ، ارتقای کیفی ، دانش آموزان ، مدارس .