سیدحمزه حسینی - استادیار، گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه جیرفت، جیرفت، ایران

علف لیمو گیاهی دارویی است که بصورت سنتی در درمان بیماری های مختلفی بویژه بیماری های عصبی ، کلیوی و گوارشی مورد استفاده قرار می گیرد. ماده موثره C. schoenanthusغالبا از ترکیبات اسانسی (مونوترپنی و سزکویی ترپنی )، فلاونوئیدی و فنولیک اسیدها تشکیل شده است . خاصیت ضد استرس و اضطرابی و ضد التهابی علف لیمو به ترتیب به ترکیبات فلاونوئیدی و اسانسی (مانند لیمونن ، piperitone و (cymene ارتباط داده شده است . حداقل غلظت کشندگی ترکیبات اسانسی آن که مربوط به geraniol و geraniol است به ترتیب معادل ۳۶۰۰ و ۴۹۶۰ میلی گرم/کیلوگرم برآورد شده است . به دلیل عدم وجود تحقیقات بالینی مصرف علف لیمو برای دوران باداری و شیردهی بدون نظر پزشک متخصص توصیه نمی شود و علت آن به تاثیر ماده موثره این گیاه بر تحریک جریان رحمی و قاعدگی است . برای افراد دارای حساسیت به گندمیان و مرکبات و افراد دارای پوست حساس احتمال ایجاد حساسیت در صورت مصرف علف لیمو وجود دارد. بر اساس گزراشهای بالینی مصرف علف لیمو بصورت چای موجب ایجاد آلرژی نمی شود. دوز مصرف علف لیمو تاکنون گزارش نشده است . اما بصورت سنتی ۲-۱ قاشق چایخوری به صورت چای یا ۲ گرم از پودر آن در یک فنجان آب جوش توصیه شده است . ۱۴۰ میلی گرم از روغن علف لیمو در کپسول در هر روز برای ۹۰ روز توسط بیماران هایپرلیپیدمی توصیه می شود.

گیاه دارویی ، عوارض جانبی ، علف لیمو