بررسی خواص جوشمان های سطحی دو لایه بر روی ورق فولادی دو لایه

در سال های اخیر مطالعات گسترده ای روی استفاده از مواد مصرفی جوشکاری بویژه در جوشکاری فولادها انجام شده است . پرکاربردترین مواد مصرفی ، الکترود روکش کاری می باشد. انتخاب الکترود به جنس فلز پایه ، ترکیب شیمیایی و خواص مورد نیاز بستگی دارد. الکترود، نقش های مهم مانند آلیاژ سازی ، اکسیژن زدایی و حفاظت از حوضچه مذاب را در جوشکاری ایفا می کند. بنابراین تغییر درصد و نوع عناصر آلیاژی موجود در الکترود می تواند روی بهبود خواص سایشی ، خوردگی و در نتیجه خواص نهایی جوش، تاثیر گذار باشد. در این تحقیق ، بررسی جوشمان سطحی فولاد دو لایه جوشکاری شده به روش SMAW توسط الکترود های E۳۰۷، E۳۰۸، E۳۰۹ و E۳۱۰ پس از عملیات حرارتی پسگرم در دماهای ۴۰۰° و ۵۰۰° به مدت ۱۰ دقیقه انجام گردید. متغیرهای جوشکاری در مورد پوشش ها ثابت بوده است . بررسی های ریز ساختاری و تعیین نوع فازهای تشکیل شده، پس ازایجاد لایه جوشکاری برروی نمونه ها انجام شد. همچنین برای بررسی رفتار سایشی ، تست از نوع پین روی دیسک برروی نمونه ها نیز صورت گرفت . نتایج حاصل نشان می دهد که الکترود E۳۰۸ دارای کمترین اندازه دانه ، بیشترین کسرحجمی فریت ، بیشترین نسبت کروم به نیکل و بیشترین مقاومت به سایش می باشد. وجود عناصر کروم و نیکل و منگنز در ساختار لایه جوش ایجاد شده می تواند میزان سایش را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. همچنین عملیات حرارتی پسگرم و افزایش دما سبب افزایش اندازه دانه و همگنی ریزساختار شد.

Keywords:

SMAW , ورق فولادی , رفتار سایشی , ریزساختار