یعقوب حسانی - دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی، پردیس فارابی، دانشگاه تهران، قم، ایران
احمد حاجی ده آبادی - استاد حقوق جزا و جرم شناسی، پردیس فارابی، دانشگاه تهران، قم ، ایران

معاونت زمانی واقع می­شود ­که فردی با رفتاری خارج از عملیات اجرای جرم، موجب «تاثیرگذاری بر فرایند اتخاذ تصمیم توسط مرتکب اصلی جرم» شده و یا باعث «تقویت امکان توفیق او در ارتکاب رفتار ارادی خویش» شود. ماهیت معاونت به نحوی است که صرف اثبات عمد (عام و خاص) معاون در ارتباط با نفس رفتار خویش و نتایج آن، موجب تحقق تام عنصر روانی معاونت نمی­شود. در این خصوص ضروری است معاون واجد نوعی «پیوند روانی با واقعه مجرمانه اصلی» نیز باشد. پیوند روانی معاون با واقعه مجرمانه اصلی در صورتی برقرار می­شود که معاون حین ارتکاب رفتار خویش، «عالم» به «ماهیت یا عنوان» همان رفتار یا نتیجه مجرمانه­ای باشد که عنصر روانی مرتکب اصلی «وقوع» آن را پوشش می­دهد. با احراز پیوند روانی اخیر «وحدت مسیر روانی معاون و مرتکب اصلی» در ارتباط با عنوان مجرمانه­ای خاص شکل گرفته و زمینه تحقق تام عنصر روانی معاونت فراهم خواهد شد.

معاونت, عنصر روانی, عمد عام, عمد خاص, وصف مجرمانه, وحدت قصد