کیومرث نیاز آذری - دانشیار گروه علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری

یادگیری انسان و ساماندهی رفتار نوجوان در گرو نشاط و شادابی و هیجانات مثبت اوست و خلاقیت، شکوفایی استعدادها در گرو نشاط و انبساط روحی انجام می شود. شکی نیست که یکی از وظایف مهم تربیتی مدیریت و برنامه ریزی آموزشی مدارس، تشویق نوجوانان به مشارکت و تعاون در همه امور است و آنان می توانند با تدوین برنامه ریزی آموزشی مناسب به جلب مشارکت دانش آموزان در امور مختلف مدرسه اقدام کنند و این موضوع می تواند به احساس مفید بودن و دور شدن از انزوا و کسالت در نوجوانان کمک کند و خود یکی از موارد شاد و با نشاط زیستن است. لذا، این پژوهش به بررسی تاثیر شادابی و نشاط در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطه ی شهرستان ساری و ارائه ی راهکار به منظور افزایش شادابی و نشاط در برنامه ریزی آموزشی پرداخته بود. جامعه آماری این تحقیق را کلیه دانش آموزان دوره متوسطه شهر ساری به تعداد ۱۷۷۹۲ نفر تشکیل دادند. شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای بود. با استفاده از جدول کرجسی و مورگان(۱۹۷۰)، تعداد نمونه ۳۷۶ = s نفر برآورد گردید. برای گردآوری اطلاعات در این پژوهش، از دو روش استفاده گردید. در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. جهت محاسبه درصدها، محاسبه شاخص های مرکزی، پراکندگی مناسب، طبقه بندی کردن داده ها و رسم نمودار استفاده شده است. جهت تعمیم نتایج، تعیین رابطه بین نظرات طبقه مورد مطالعه از آزمونT یک گروهی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که شادابی، نشاط، جنسیت و وضعیت اقتصادی خانواده در برنامه ریزی آموزشی خصوصا پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه موثر واقع شده است.

شادابی, نشاط, پیشرفت تحصیلی, دانش آموزان متوسطه و برنامه ریزی آموزشی