طراحی الگوی جذب، ارتقاء و جبران خدمت اعضای هیئت علمی موسسات پژوهشی کشور بر اساس ماموریت گرایی با رویکرد سناریویی

ماموریت و کارکردهای هریک از موسسات پژوهشی متفاوت است و یکی از چالش هایی که موسسات پژوهشی با آن مواجه هستند، یکسان بودن فرایند جذب، ارتقا و جبران خدمات اعضای هیئت علمی آن ها بدون توجه به ماموریت هریک از مراکز است؛ بنابراین وجود یک استاندارد مشترک برای ارزیابی همه اعضای هیئت علمی دور از واقعیت است و می تواند باعث کاهش کیفیت دستاوردهای موسسات شود. براین اساس، هدف پژوهش حاضر تدوین الگویی برای جذب، ارتقا و جبران خدمت اعضای هیئت علمی متناسب با چارچوب ماموریت گرایی هر یک از موسسات پژوهشی بود. برای دستیابی به این هدف، از روش پژوهش پیمایش کیفی از نوع قیاسی استفاده شد. جامعه پژوهش شامل همه اعضای هیئت علمی شاغل در موسسات پژوهشی کشور بودند که از میان آن ها تعداد ۵۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه باز پاسخ بود و برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از روش تحلیل محتوای قیاسی استفاده شد. برای اعتباریابی الگوهای بدست آمده از روش گروه کانونی استفاده شد. تعداد ۱۱ نفر از خبرگان و متخصصین حوزه های جذب و ارتقاء در هریک از موسسات پنچگانه به عنوان مشارکت کننده در گروه کانونی انتخاب شدند.یافته های پژوهش نشان داد که برخی از شاخص ها و مولفه های احصاء شده در هریک از الگوهای پنجگانه مشترک هستند و براین اساس، الگوی مفهومی مشترکی برای همه موسسات بدست آمد، علاوه بر این، برای هریک از مراکز پنچگانه نیز الگویی متناسب با ویژگی ها و ماموریت آن مرکز بدست آمد. براساس یافته ها نیز چهار سناریو برای تحقق ماموریت گرایی در موسسات پژوهشی ارائه شد.

Keywords:

"طراحی الگو" , "جذب , ارتقا" , "جبران خدمت" , "موسسات پژوهشی"