علی عظیمی نیا - دانشجوی کارشناسی تربیت بدنی ، دانشگاه فرهنگیان (پردیس خواجه نصیرالدین طوسی کرمان)
محمد حسین پور - کارشناسی آموزش تاریخ،دانشگاه فرهنگیان (پردیس شهید باهنر بیرجند)
غلامرضا جعفری خیر آبادی - کارشناسی آموزش ابتدایی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت حیدریه
محمد هادی برخوری مهنی - کارشناسی مشاوره و راهنمایی،دانشگاه فرهنگیان (پردیس شهیدان پاک نژاد)
مهدی محترم - کارشناسی علوم اجتماعی،دانشگاه فرهنگیان (پردیس شهید باهنر بیرجند)

نتایج نشان می دهد که والدینی که از تحصیلات بالاتری برخوردارند معمولا توانایی بیشتری در ایجاد محیط اموزشی مساعد و کمک به فرزندان در تکالیف درسی دارند، که منجر به بهبود عملکرد تحصیلی دانش اموزان می شود. در مقابل، والدین با سطح تحصیلات پایین تر ممکن است فاقد اگاهی و توانایی های لازم برای حمایت از تحصیل فرزندان باشند، که می تواند به افت تحصیلی انها منجر شود. شبکه های اجتماعی حمایتی قوی نقش مهمی در افزایش اعتماد به نفس، انگیزه و مواجهه مثبت دانش اموزان با چالش های تحصیلی دارند. در حالی که کمبود حمایت اجتماعی می تواند به کاهش تمرکز و انگیزه دانش اموزان و افزایش استرس های مرتبط با تحصیل بینجامد. این پژوهش نتیجه گیری می کند که ترکیب سطح تحصیلات بالاتر والدین و پشتوانه های اجتماعی قوی می تواند به طور معناداری از افت تحصیلی دانش اموزان جلوگیری کند و تاکید می کند که باید در تقویت محیط های اموزشی و اجتماعی به عنوان راهبردی کلیدی برای بهبود عملکرد تحصیلی دانش اموزان سرمایه گذاری شود.

سطح تحصیلات والدین، پشتوانه های اجتماعی، افت تحصیلی، حمایت اجتماعی