فرساد فرقانی - دانشجوی کارشناسی ارشد شناسایی و انتخاب مواد فلزی، دانشکده مهندسی موا
محمود نیلی احمد آبادی - استاد دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه تهران

آلیاژ سه تایی Fe-10Ni-7Mn از خانواده فولادهای فوق مستحکم بوده که به دلیل ملاحضات اقتصادی در سالهای اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. این فولاد رفتار پیرسختی قابل توجهی در حین عملیات پیرسازی در دمای 753 کلوین از خود بروز می دهد. شکست این فولاد در حالت آنیل محلولی شکست نرم و درون دانه ای بوده اما در حالت پیرسازی از تردی مرزدانه ای رنج می برد. افزودن اندک عنصر ایتریوم می تواند تاثیرات شگرفی بر ریز ساختار و خواص مکانیکی این فولاد به دنبال داشته باشد. در پژوهش حاضر تاثیر افزودن مقادیر 0/05 و 0/1 و 0/2 و 0/4 و 0/8 درصد وزنی ایتریوم بر ریز ساختار فولاد مذکور مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی های آزمون پراش اشعه ایکس، میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی مجهز به آنالیز عنصری EDS حاکی از تشکیل رسوبات (Fe, Ni, Mn)17Y2 با ساختار کریستالی هگزا گونال در این آلیاژ ها می باشد. علاوه بر این، تاثیر تشکیل این رسوبات بر خواص کششی و رفتار شکست نمونه های آنیل شده مورد بررسی قرار گرفت.

فولادهای مارتنزیتی نیکل منگنزدار، ایتریوم، رسوبات ایتریوم دار، آزمون کشش، شکست نگاری