خلاء ها و رویکردهای عدالت کیفری نسبت به خشونت علیه زنان در حقوق ایران

خشونت خانگی علیه زنان مدت هاست به یکی از معضلات مورد توجه در بررسی ها و مطالعات حقوقی و اجتماعی در سرتا سر جهان بدل گشته است. از آنجا که این موضوع مستقیما نهاد های اجتماعی دیگر را تحت تاثیر قرار می دهد و نوسانات قابل توجهی در آمار های بزهکاری ایجاد می کند به عنو ان یکی از جرایم علیه حقوق بشر و بهداشت عمومی مورد بررسی قرار میگیرد. فقه امامیه و دستورات شارع مقدس به عنوان یکی از ستون های اتکای قوانین و قواعد کیفری در قانون مجازات اسلامی ایران، همواره تقدس نهاد خانواد و ارجحیت حفظ آن را لازمه ی جامعه ی اسلامی دانسته، و مومنان را افرادی نیک خلق، عدل مدار معرفی کرده است.اعمال خشونت علیه تمامیت جسمانی و معنوی زن در کانون خانواده واقعیتی است که باید با پذیرش آن به راههای پیشگیری و درمان آن اندیشید. قانونگذار ایران به خشونت های فیزیکی و روانی بدون توجه به جنسیت بزه دیده وکانون اعمال خشونت، وصف کیفری بخشیده است و در موارد انگشت شماری، وضعیت بزه دیده زن را موجب تخفیف مجازات مرتکب یا معافیت ازمجازات دانسته و گاه نیز به جرم انگاری اعمال خشونت صرفا نسبت به زن روی آورده است. در پژوهش حاضر؛ سعی بر آن شده تا خلاءهای قانونی نسبت به حمایت از زنان بررسی شود تا در آینده از طریق مراجعه قانونی وهمینطور سایر قوا این معضل در جهت بهبود شرایط رفع شود.

Keywords:

کلمات کلیدی: خشونت خانگی , عدالت کیفری , خشونت علیه زنان , خلاء های قانونی , کرامت انسانی.