پیام نوری - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، آموزگار ابتدایی سنندج

پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی ها و راهکارهای بهبود اختلال ریاضی دانش آموزان انجام شد. یکی از شایع ترین اختلالات یادگیری که معمولا در دوران کودکی به وجود می آید، اختلال ریاضی می باشد. بسیاری از دانش آموزان از پایه ابتدایی گرفته تا دبیرستان و دانشگاه با درس ریاضی و حساب و کتاب مشکل دارند. در حقیقت کودکی که به اختلال ریاضی مبتلا می باشد، درک درستی از نوشتن و خواندن اعداد، مفاهیم ریاضی، رابطه بین اعداد و کوچک و بزرگ بودن آن ها ندارد. اختلال ریاضی به معنای این است که کودکی با وجود سلامت جسمی و داشتن هوش طبیعی، ضعف بسیاری در شمارش اعداد و یادگیری مفاهیم ریاضی دارد. معمولا این کودکان نمی توانند عملکرد خوبی در حل مسائل و شناخت اعداد به دست آورند. به عبارت دیگر این اختلال به صورت شمارش اشتباه و عدم درستی اعداد بروز پیدا می کند. این کودک توانایی حفظ جدول ضرب را نداشته و در جمع و تفریق و حل مسائل با مشکل مواجه می شود. این پژوهش از نوع پژوهش های کاربردی و شیوه بررسی آن نیز توصیفی- تحلیلی می باشد. همچنین از شیوه مطالعه منابع کتابخانه ای برای جمع آوری اطلاعات و داده های پژوهش، استفاده شده است. نتایج بیانگر آن است که با وجود تلاش بسیاری از محققان در خصوص درمان اختلال یادگیری ریاضی، تاکنون داروی خاصی برای این اختلال معرفی نشده است. بر همین اساس توصیه می شود معلمان و والدین روش تمرین و بازی برای درمان اختلال ریاضی را مد نظر قرار دهند. ویژگیهای خاص بازی و فواید گوناگون آنها در رشد همه جانبه قوای ذهنی، به جسمی، شخصیتی و اجتماعی کودک باعث شده تا توجه تعداد زیادی از دست اندرکاران تعلیم و تربیت به چگونگی نقش بازی در امر آموزش کودکان معطوف شود و به نقش بازی به عنوان یکی از مطلوبترین وسایل تعلیم و تربیت اشاره کرده اند. بطور مسلم بازی نقش مهمی در باروری ذهنی کودک داشته و این مسئله توسط روانشناسان زیادی مورد بررسی قرار گرفته و نتایج مهمی نیز بدست آورده اند. آشنایی دانش آموز با مفاهیمی پایه همچون فضا، کمیت، ساخت، شکل و ... صرفا از طریق بازی حاصل می شود و بازی یکی از بهترین راههای مطالعه چگونگی رشد فرایندهای ذهنی کودک است.

آموزش و پرورش، ریاضی، اختلال ریاضی، یادگیری