زینب ساروی صلاح الدینکلا - کارشناسی آموزش علوم اجتماعی،دانشگاه فرهنگیان (پردیس بیت الهدی آمل)
فاطمه حبیبی - کارشناسی آموزش ابتدایی،دانشگاه فرهنگیان (پردیس بیت الهدی آمل)
فاطمه آشوری - کارشناسی آموزش ابتدایی،دانشگاه فرهنگیان (پردیس بیت الهدی آمل)
معصومه وفایی زرین آبادی - کارشناسی آموزش علوم اجتماعی،دانشگاه فرهنگیان (پردیس بیت الهدی آمل)

احساس حقارت به عنوان یکی از احساسات منفی و ناخوشایندی توسط دانش آموزان تجربه می شود. این احساس ممکن است ناشی از مواردی مانند عدم موفقیت در تحصیلات، انتقادهای مداوم از سوی معلم یا همکلاسی ها، احساس کمبود یا عدم توانایی و... باشد. احساس حقارت می تواند باعث کاهش اعتماد به نفس و اعتبار شخصی دانش آموز شود که تاثیر مستقیمی بر عملکرد تحصیلی او دارد. حقارت ممکن است منجر به کاهش تمرکز و توجه دانش آموز شود که بازدهی تحصیلی او را تحت تاثیر قرار می دهد. احساس حقارت ممکن است باعث کاهش انگیزه و تلاش برای مواجهه با چالش های تحصیلی شود.همچنین ممکن است به ایجاد مشکلات در روابط اجتماعی دانش آموزان منجر شود که می تواند تاثیرات منفی بر عملکرد تحصیلی آنها داشته باشد. برای مقابله با احساس حقارت نیز ایجاد می توان فضای امن و حمایتی در محیط تحصیلی همچنین تشویق و تمجید از تلاش ها و پیشرفت های دانش آموزان و یا ارائه بازخورد سازنده و مثبت و در آخر ایجاد برنامه های مشاوره و راهنمایی برای مدیریت احساسات منفی باشد. به طور کلی، احساس حقارت می تواند تاثیرات منفی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان داشته باشد، اما با ایجاد محیط های حمایتی و ارائه راهکارهای مناسب، می توان این اثرات را کاهش داد و به بهبود عملکرد تحصیلی آنها کمک کرد.کلید واژها:

حقارت، عملکرد تحصیلی،دانش آموزان