عبدالرضا شیخ الاسلامی - استادیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
مسعود میرزایی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

سیستم های حمل ونقلی سیستم های ناپایداری هستند و این ناپایداری بر روی شاخص های قابلیت اطمینان سیستم های حمل ونقل تاثیر می گذارد. برای افزایش قابلیت اطمینان می توان از استراتژی های کنترلی استفاده کرد. یکی از استراتژی های کنترلی، توقف اتوبوس ها در ایستگاه ها می باشد. در این پژوهش از استراتژی کنترلی توقف در تمام ایستگاه های افق زمانی استفاده شده است. برای استراتژی کنترلی توقف، سناریوی عدم وجود شرایط سبقت اتوبوس ها و سناریوی وجود شرایط سبقت اتوبوس­ها مورد بررسی قرارگرفته است و برای هرکدام یک مدل ریاضی جداگانه ارائه شده است. در مدل ریاضی ارائه شده، تاثیر استراتژی کنترلی توقف، بر زمان انتظار مسافران داخل اتوبوس و داخل ایستگاه مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه یک مثال فرضی برای حل مدل تعریف شده است و بر روی برخی پارامترهای مدل تحلیل حساسیت انجام شده است. نتایج نشان می دهد که زمان انتظار مسافران در حالتی که از استراتژی کنترلی استفاده شده است نسبت به حالت بدون استراتژی کنترلی بین ۳ تا ۵/۴ درصد کاهش یافته است.

استراتژی کنترلی, زمان انتظار مسافران, زمان توقف اتوبوس ها