اسماعیل ساعی ور ایرانی زاد - دانشگاه تربیت مدرس - سازمان انرژی اتمی ایران و عضو کمیته فنی تکنولوژیه

متانول ساده ترین والکترواکتیوترین سوخت مایع آلی است که می تواند در مقیاس کلان، با بازدهی و قیمت خیلی ارزان تر از سوختهای فسیلی نظیر ذغال سنگ و گاز طبیعی تولید گردد . فعالیت الکتروشیمیایی متانول به مراتب کمتر ( حداقل سه مرتبه ) از هیدروژن بوده و دمای بازآرایی آن که حدود 200 درجه سانتی گراد است، بطور قابل ملاحظه ای کمتر از سایر سوختهای آلی نظیر گاز طبیعی و اتانول ( حدود 700 درجه سانتیگراد ) است . از اینرو در بلند مدت پیش بینی می شود که از دیدگاه فنی و اقتصادی، پیل های سوختی متانولی بعنوان ایده آل ترین مولد نیرو برای حمل و نقل، مناطق دور افتاده و سایر توانهای قابل حمل کاربرد داشته باشند . پیل سوختی متانولی علیرغم مزایای زیادی که نسبت به سایر پیلهای سوختی دارد، کمتر توسعه یافته است . یکی از علل مهم عدم توسعه این پیلها پایین بودن سنتیک هر دو الکترود آند و کاتد و در نتیجه پایین بودن بازدهی این سیستم است . در این مقاله سعی می گردد ضمن بررسی مشکلات تکنولوژی موجود در عدم پیشرفت این نوع پیل، راهکارهای مناسب برای حل این مشکلات ارائه گردد .

پیل سوختی – متانول – حمل و نقل – سوختهای فسیلی – نیروگاه