پروین داوری - دانشجوی دکتری ایران قبل از اسلام ،گروه تاریخ، دانشکده ادبیات و علوم انسانی ، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
محمود رضا کوه کن - استادیار گروه تاریخ، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران؛
اسماعیل سنگاری - دانشیار گروه تاریخ، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

بهرام دوم، به عنوان پنجمین پادشاه ساسانی در سال ۲۷۶میلادی بر اورنگ شاهی تکیه زد. زمانی که بهرام دوم به قدرت رسید، وی نیز همچون نیای خویش، اردشیر بابکان، برای مشروعیت بخشیدن به پادشاهی و تحکیم پایه­های حکومت خویش، مبادرت به نقر صحنه­های یادمانی، پیروزی و دیهیم­ستانی کرد و صحنه­هایی از دیهیم­ستانی و پیروزی بر دشمن را بر روی نگاره­­کندها از خویش به یادگار گذاشت. در میان آثار هنری و باستان­شناختی بر جای مانده از بهرام دوم، نگاره­کندها و مسکوکات وی از تنوع قابل توجهی نسبت به آثار اسلافش برخوردارند و تحولی در آن­ها دیده می­شود. همچنین، در میان شاهان ساسانی، زنان بیشترین حضور را در نگاره­کندهای بهرام دوم دارند و در مسکوکات وی نیز در قالب شهبانو، حضور پررنگی را تجربه می­کنند. پژوهش حاضر با تکیه بر شواهد مکتوب و به شیوه توصیفی-تحلیلی بر آن است تا جایگاه زن در نگاره­کندها و مسکوکات بهرام دوم را مورد واکاوی قرار دهد. بر پایه شواهد مکتوب و باستان­شناختی، حضورگسترده زنان در مسکوکات و نگاره­کند­های دوره بهرام دوم نسبت به اسلافش را می­توان به جایگاه ویژه برخی از زنان درباری و قدرت­گیری آنان در حکومت بهرام دوم نسبت داد.

ساسانیان, بهرام دوم, زنان, نگاره کندها, سکه ها