نرگس میر - کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه زاهدان

توانایی گفتاری در زبان انگلیسی از جمله مهارت هایی محسوب می صود که در صورت عدم کدگذاری مناسب ، ارتباط و انتقال پیام به درستی صورت نمی گیرد و گفت و گو افراد ناقص باقی می ماند. توانایی گفتاری نیازمند دایره واژگانی بسیط و کدهای مشخص و معلوم در ذهن گیرنده و فرستنده پیام می باشد. زبان انگلیسی به علت فرار بودن ، این الزامات را می طلبد که فراگیران چه در نظام رسمی و چه غیر رسمی مانند کلاس های زبان خصوصی و کانون های زبان مهارت های گفتاری، شنیداری، درک بصری و نوشتاری را به درستی بیاموزند. هدف از انجام پژوهش مطالعه تطبیقی_مقایسه ای در زمینه توانایی های گفتاری دانش آموزان در آموزش و پرورش و کانون های زبان انگلیسی بود. در نظام رسمی آموزش و پرورش تاکید و اهمیت بیشتر بر کتب درسی است که این کتب بر پایه قواعد و گرامر زبان انگلیسی و نوشتار اصولی پایبند هستند اما در کانون های زبان اهمیت مهارت گفتاری و شنیداری قابل توجه تر است ، در مجموع ترکیب هر دو سیستم می تواند موجب یک ساختار نظام مند در این زمینه شود.

کانون زبان ایران ، مهارت گفتاری ، زبان انگلیسی، یادگیری