محسن میر حاج محمد آبادی - آموزش کودکان با نیازهای ویژه، کارشناسی ، معلم رسمی آموزش و پرورش
عباس شفیعی - آموزش ابتدایی،، کارشناسی ، معلم رسمی آموزش و پرورش

تحقیق حاضر مربوط به دانش آموزان مدرسه ابتدایی ولایت با جمعیت نمونه ۲۶ نفر دانش آموز انجام شده است. مساله ی مورد نظر، بی علاقه گی، بی توجهی و غیر فعال بودن اغلب دانش آموزان یادشده درانجام فعالیت های درس ریاضی و رضایت بخش نبودن نتایج آزمون های عملکردی آنان بوده و هدف از انجام این تحقیق، افزایش میزان علاقه مندی دانش آموزان دبستان ولایت یاد شده به درس ریاضی و انجام فعالیت های آن دردرس مورد نظر بوده است. بر این اساس، پژوهشگر با استفاده از روش های علمی به منظور کسب داده های لازم، از منابع گوناگون تحقیق مانند: همکاران و مدیر، سرگروه آموزشی درس ریاضی، دانش آموزان و والدین آن ها، کتاب ها، مجلات، اینترنت، بررسی کارنامه ی تحصیلی و ارزیابی نتایج آزمون های برگزار شده، به تجزیه و تحلیل آن ها جهت شناسایی عوامل موثر در ایجاد مساله و یافتن راه حل های پیشنهادی پرداخت. سپس به انتخاب چندین راهکار عملی از میان راه حل های پیشنهادی مبادرت ورزید. آن گاه پس از اعتبار بخشی توسط گروه پژوهش، به اجرای راه-حل های انتخابی اقدام نمود که عبارت بودند از: ۱. تنظیم جدولی به منظور ارزش یابی تشخیصی و تکوینی و تعیین روش تدریس۲. تشکیل انجمن کودکان ریاضی دان ۳. تنظیم فرم ارزش یابی فعالیت-های عملکردی دانش آموزان تنظیم شبکه ی تلوزیونی ویژه ی کودکان. لازم به ذکر است، پس از اجرای راه حل های فوق، پژوهشگر موفق گردید تا فراوانی دانش آموزان علاقه مند به یادگیری مفاهیم ریاضی را از ۷ نفر در اوایل سال تحصیلی به ۱۴ نفر درپایان سال تحصیلی برساند.در پایان این نتیجه به دست آمد که، استفاده از روش های متنوع تدریس، متناسب با هدف هر درس، ارائه فعالیت های عملکردی به دانش آموزان با توجه به تفاوت های فردی، نیازها و علایق آنان و تشویق های مناسب، تقویت حافظه دیداری و شنیداری، پرورش دقت و توجه فراگیران، در قالب بازی های هدفدار، در افزایش میزان علاقه مندی آنان به درس ریاضی و انجام فعالیت های عملکردی آن، بسیار موثر بوده است.

درس ریاضی، فعالیت های عملکردی، علاقه مندی، ارزش یابی، دانش آموزان