مینا حاتمی - دانشجوی کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی از دانشگاه بجنورد
حدیث پیرغیبی - دیپلم . رشته ی علوم انسانی. محل تحصیل کرمان نمونه دولتی نرجس خاتون
سوسن شعبانی سیکاش - کارشناسی اموزش ابتدایی، دانشگاه لاهیجان
فریبا مهرابی - کارشناسی ارشد رشته تفسیر و علوم قرآن دانشگاه قم

این مقاله به بررسی اهمیت ترکیب روانشناسی با فناوری در طراحی برنامه های آموزشی می پردازد. برنامه های آموزشی مبتنی بر روانشناسی با بهره گیری از اصول و تکنیک های روانشناسی، از جمله انگیزش، توجه، و تجربه یادگیری فرد را بهبود می بخشند. به کمک تکنولوژی های نوین، این برنامه ها قادر به ارائه تجربیات یادگیری تعاملی، شخصی سازی شده و مبتنی بر تجربه می شوند که باعث افزایش تعاملات فعال شاگردان و بهبود نتایج یادگیری می شود. همچنین، بررسی تاثیر محیط های یادگیری نشان می دهد که فضاهای فیزیکی و مجازی که در آنها فرآیند یادگیری اتفاق می افتد، نقش مهمی در بهبود شرایط یادگیری و ارتقاء انگیزه و تمرکز دانش آموزان دارند. در نتیجه، ادغام روانشناسی با فناوری در برنامه های آموزشی بهبود قابل توجهی در فرآیند یادگیری و آمادگی دانش آموزان برای مواجهه با چالش های آینده ایجاد می کند. برنامه های آموزشی مبتنی بر روانشناسی با بهره گیری از اصول و تکنیک های علمی روانشناسی، به ویژه در ترکیب با تکنولوژی های نوین، امکان بهبود قابل توجهی در فرآیند یادگیری فراهم می آورند. این برنامه ها از طریق فراهم کردن تجربیات یادگیری تعاملی و شخصی سازی شده، به دانش آموزان کمک می کنند تا به طور موثرتری مفاهیم را فرابگیرند و مهارت های ضروری برای موفقیت در زندگی را به دست آورند. این برنامه ها با استفاده از ویدئوهای آموزشی، پلتفرم های آموزشی آنلاین، و ابزارهای تعاملی، فرصت های یادگیری فعال و مبتنی بر تجربه را فراهم می آورند. همچنین، این تکنولوژی ها به مدرسان و مدیران آموزشی این امکان را می دهند که با استفاده از داده های دقیق و تحلیلی، عملکرد دانش آموزان را ارزیابی کرده و برنامه های آموزشی خود را بهبود بخشند. از این رو، ادغام تکنولوژی در برنامه های آموزشی مبتنی بر روانشناسی می تواند به توسعه مهارت ها و توانایی های شناختی، اجتماعی و عاطفی دانش آموزان کمک کرده و آمادگی آنها را برای مواجهه با چالش های آینده افزایش دهد.

روانشناسی، طراحی، برنامه های آموزشی