مهسا رضایی قره قشلاقی - آموزگار مقطع چهارم
سحر کلیجان باژپرکه - آموزگار مقطع چهارم
شقایق حسین زاده - آموزگار مقطع دوم

شب چادر سیاه خود را بر سر شهر پهن کرده است. اعضای خانواده بعد از یک روزکاری شلوغ و پر مشغله، فارغ از هر دلمشغولی گردهم جمع می شوند و سعی دارند برای دقایقی به صورت گذرا مروری بر کارهای روزانه داشته باشند. در این میان بچه ها پیش دستی می کنند و سریع پاکت های دعوت مدرسه را برای شرکت در اولین جلسه انجمن اولیاء و مربیان با شور و شوق فراوان از حضور پدر یا مادر در مدرسه، روی میز می گذارند. پدر خود را پشت روزنامه ای که مقابلش گرفته پنهان می کند و با سکوت معنی دار، با زبان بی زبانی می گوید فرصت حضور در این جلسات را ندارد و مادر هم بدون اینکه زحمت خواندن متن نامه را به خود دهد، چند برگ سبز داخل پاکت ها می گذارد و جلسه را تمام شده اعلام می کند و این نهایت همکاری بین خانه و مدرسه در برخی از خانواده ها قلمداد می شود!رشد شخصیتی و تحصیلی دانش آموزان پیش از هرچیز مستلزم برخورداری آنان از فضایی متعادل و هماهنگ در خانه و مدرسه است. امروزه انجمن های اولیاء و مربیان بهترین و موثرترین وسیله ارتباط میان خانه و مدرسه شمرده می شود. از آنجا که کودک بخش زیادی از زندگی خود را در خانه گذرانده، معلم و مسئولان مدرسه باید از محیط زندگی و فرهنگ و ارزش های حاکم بر آن محیط آگاهی یابند تا بتوانند آموزش و پرورش مدرسه را با استفاده از جنبه های زندگی دانش آموز و با همکاری اولیای وی بارور سازند.رهبر معظم انقلاب نیز در بیان اهمیت همکاری اولیا و مربیان می فرمایند: «اگر ما بتوانیم خانه و مدرسه را از نظر تعلیم و تربیت به یکدیگر متصل کنیم، پیوندی مبارک انجام داده ایم.»باتوجه به اینکه انجمن اولیاء و مربیان مظهر همکاری خانه و مدرسه در امر تعلیم و تربیت دانش آموزان است، نهادینه ساختن فرهنگ رابطه متقابل بین خانه و مدرسه، جایگاه این انجمن در نظام تعلیم و تربیت و نقش والدین در ایجاد هماهنگی بین این دو نهاد از ضروریاتی است که باید مورد دقت نظر مسئولان و والدین قرار گیرد.

خانواده،تعلیم و تربیت،مدرسه،دانش آموز مقطع ابتدایی