اسمعیل خوش قامت - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

پژوهشگر در این پژوهش قصد دارد به بررسی و تحلیل ادبیات چوپانی که در بین شبانان و چوپانان نواحی کوهپایه ای مرکزی مازندران رایج است را بررسی کند. به عبارت دیگر بررسی و تحلیل اشعار و داستانهای غیر رسمی و روستایی چوپانان نواحی کوهپایه ای مرکزی مازندران به عنوان مجموعه ادبیات چوپانی، مورد نظر است. مواردی چون لالایی ها، ضرب المثل ها، ترانه ها، آوازها، آواها، و گفتارهای هنگام کشتی لوچو، نواهای هنگام سوگواری و واژگان چوپانی، نام محل زندگی، نام دام ها، اشعار چوپانان، آداب و رسوم چوپانان ،باورها، لباس و غذا، اشعاری که هنگام رفتن به ییلاق و برگشت به قشلاق و ..........مسئله اصلی این تحقیق ثبت و بررسی اشعار و داستانهای چوپانان نواحی کوهپایه ای مرکزی مازندران و سپس بازتعریف و طبقه بندی آنها بر اساس محتوای ادبیات چوپانی است.در این پژوهش، نویسندگان به بررسی ادبیات چوپانی مناطق روستاهای بندپی شرقی بابل بر اساس سبک زندگی، منطقه جغرافیایی خاص ،زبان، فرهنگ و ادبیات غنی مردم مازنی پرداختند. یکی از اهداف این پژوهش فراهم آوردن زمینه ای برای آشنایی بیشتر با ادبیات شعبانیه و بررسی جایگاه آن در ادبیات شفاهی کردی به ویژه در بخش ادبیات عامیانه است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که مردم عادی در مسیر زندگی و در شکست های اجتماعی پشیمانی و آرزوهای خود را در زندگی ایجاد کرده اند این مقاله برای رسیدن به حقایق و نتایج علمی از روش توصیفی- تحلیلی پیروی کرده است. برای جمع آوری داده ها از روش گردآوری تحقیق در قالب منابع کتابخانه ای و روش میدانی استفاده شده است.

ادبیات چوپانی، ادبیات شبانه، ادبیات عامیانه،روستایی، مازندران