میلاد محمدی - دانشجوی کارشناس ارشد دانشگاه صنعت نفت دانشکده نفت شهید تندگویان، آبا
غلامرضا راشد - دکترا مکانیک، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعت نفت آبادان، ریاست دانشگاه
داوود زارعی - دکترا پلیمر، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
علی اشرفی - دکترا مواد متالوژی- خوردگی، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز

در این مقاله، پوشش های نانو کامپوزیت پلی یورتان نانو ذرات اکسید آهن، با روش پلیمریزاسیون در جا بر روی قطعه های فولاد کربنی در غلظت های مختلف اعمال شدند. هدف از این بررسی افزایش مقاومت به خوردگی پوشش های پلی یورتان بوده است. در این راستا، برای بهبود توزیع نانو ذرات در ماتریس پلیمری و ایجاد برهمکنش شیمیایی مناسب بین نانو ذرات و پوشش، عملیات اصلاح سطحی به وسیله عامل سیلان تترا اتوکسی سیلیکات بر روی نانو ذرات انجام گرفته است. مناسب بودن شرایط اصلاح سطحی و پایداری نانو ذرات در ماتریس پلیمری، بترتیب توسط آزمونهای FTIR و پایداری مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، اثر افزودن نانو ذرات اکسید آهن به پوششهای پلی یورتان بر رفتار الکتروشیمیایی و مقاومت به خوردگی پوششها به کمک آزمون پلاریزاسیون در محلول 3.5% کلرید سدیم مورد بررسی قرار گرفت. بطور کلی، نتایج آزمون خوردگی نشان میدهد که استفاده از نانو ذرات اکسید آهن در پوشش های پلی یورتان پایه آبی، سرعت خوردگی را نسبت به پوشش فاقد نانو ذرات به شدت کاهش داده و این به دلیل خاصیت سدکنندگی نانو ذرات اکسید آهن در برابر عوامل خورنده و همچنین ایجاد چسبندگی بهتر پوشش به سطح زیرآیند می باشد.

نانو کامپوزیت، نانو اکسید آهن، پوشش های پلی یورتان، پلاریزاسیون