نفیسه لطفی - دانشج وی کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی بالینی خانواده، واحد خمین یشه ر، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
محسن لعلی - دکتری، گروه روانشناسی ، واحد خمینی شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران

زمینه و هدف: ایجاد تحول مثبت در نوجوانان، افزایش رفتارهای مثبت و کاهش رفتارهای مشکل آفرین را در پی دارد، اما ذهنیت های طرحواره ای یکی از موانع دستیابی به آن است؛ به این ترتیب این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی نوجوان محور بر ذهنیت های طرحواره ای و تحول مثبت دانش آموزان دختر انجام شد. مواد و روشها: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل همراه با دوره پیگیری بود. جامعه ی آماری را دانش آموزان دختر شهر اصفهان در سال ۱۴۰۱ به همراه والدینشان تشکیل دادند. از جامعه مذکور ۳۰ دانش آموز دختر والد به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند و پرسشنامه ذهنیت های طرحوار های (SMQ) و مقیاس تحول مثبت نوجوانی (PYD-VSF) را تکمیل نمودند . گروه آزمایش تحت ۱۱ جلسه ۹۰ دقیقه ای به صورت هفتگی طرحواره درمانی نوجوان محور قرار گرفتند. گروه کنترل طی این دوره، درمانی دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات و یک ماه پس از آن، مجددا هر دو گروه مجددا مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS و روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر انجام گرفت. یافته ها : نتایج نشان داد طرحواره درمانی نوجوان محور بر اصلاح ذهنیت های طرحوار های و بهبود تحول مثبت دانش آموزان دختر اثر ماندگار دارد (۰۵ / ۰ > P). نتیجه گیری: بر اساس نتایج به متخصصان و روانشناسان حوزه نوجوان می توانند طرحواره درمانی نوجوان محور را به عنوان درمانی مکمل در راستای اصلاح ذهنیت های طرحواره ای و تحول مثبت دانش آموزان دختردر نظر گرفت.

طرحواره درمانی نوجوان محور، ذهنیت های طرحواره ای، تحول مثبت، دانش آموزان