الهه مشهدی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی بالینی خانواده، واحد خمینی شهر، دانشگاه آزاد اسلامی ، اصفهان، ایران
بتول امین جعفری - استادیار،گروه مددکاری اجتماعی، واحد خمینی شهر، دانشگاه آزاد اسلا می، خمینی شهر، اصفهان، ایران

هدف از درمان متمرکز بر شفقت کمک به افراد برای بهبود عاطفی و روا نی با تشویق آنها به دلسوز بودن با خود و دیگران است. مطالعه حاضر با هدف اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر نظمجویی شناختی هی جانی، امید به زندگی و دلزدگی زناشویی زنان قربانی خشونت شهر اصفهان انجام گردید. پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات و برنامه درمانی در قالب یک پژوهش نیمه آزمایشی با گروه گواه، با طرح پیش آزمون-پس آزمون برای دو گروه آزمایش و گواه صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل زنان شهر اصفهان بود که قربانی خشونت بودند و در سال ۱۴۰۱.۱۴۰۲ به منظور درمان به کلینیک های روانشناختی شهر اصفهان برای درمان مراجعه کرده بودند. حجم نمونه شامل ۳۰ زن بودند که در دو گروه آزمایش و کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجانی گارنفسکی، کرایج و اسپینهاون (۲۰۰۱)، پرسشنامه امید به زندگی که توسط اسنایدر (۱۹۹۱) و پرسشنامه دلزدگی زناشویی پانیز (۲۰۰۴) بود. تجزیه و تحلیل داده ها توسط آمار توصیفی و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام شد. بر اساس نتایج، درمان متمرکز بر شفقت میتواند امید به زندگی را در زنان خشونت دیده افزایش دهد و دلزدگی زناشویی آنها را کاهش دهد؛ اما نظمجویی شناختی هیجانی در رابطه با درمان متمرکز بر شفقت تغییر چندانی نداشت.

درمان متمرکز بر شفقت، نظ مجویی شناختی هیجانی، امید به زندگی، دلزدگی زناشویی