محسن حمیدی - گروه زراعت، واحد ورامین پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین

به منظور ارزیابی تاثیر کاربرد اسید آسکوریبک و همزیستی قارچ مایکوریزا و باکتری آزوسپریلیوم بر گیاه داروی ریحان Ocimum basilicum L تحت تاثیر رژیم های مختلف ابیاری، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار و در دو سال زراعی ۱۳۹۷-۱۳۹۶ در روستای قمصر واقع شهرستان شهر ری اجرا گردید. در این ازمایش آبیاری به عنوان عامل اصلی در سه سطح شامل: تنش خشکی براساس ۴۰،۷۰،۱۰۰ میلی متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A و کود زیستی شامل باکتری محرک رشد آزوسپیریلیوم و قارچ مایکوریزا در چهار سطح شامل: الف) عدم مصرف ب) بذر مال باکتری آزوسپریلیوم ج) مصرف قارچ مایکوریزا به صورت بذر مال د) کاربرد توام باکتری های محرک رشد آزوسپریلیوم به همراه قارچ مایکوریزا به صورت بذر مال و اسید آسکوربیک در دو سطح شامل الف) عدم کاربرد اسید آسکوربیک و ب) کاربرد اسید اسکوربیک به صورت فاکتوریل به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. بیشترین عملکرد بیولوژیک در تنش خشکی ۴۰ میلیمتر و کاربرد مایکوریزا با میاگین ۷۰۰۲/۲۱ کیلوگرم در هکتار به دست آمد که در حدو ۷۰% بیشتر از تیمار تنش ۱۰۰ میلیمتر تبخیر و عدم صرف کود بیولوژیک بود.سایر نتایج نشان دهنده آن بود که استفاد از آسکوربیک اسید در شرایط نش خشکی ۴۰ میلیمرت منجر افزایش ۴۵% هورمون اکسین، ۳۰% محتوی نسبی آب برگ نسبت به تیمار عدم مصرف اسید آسکوربیک و تنش ۱۰۰ میلیمتر تبخیر گردید.

گیاه ریحان، تنش خشکی، کود بیولوژیک، اسید آسکوربیک، عملکرد بیولوژیک