جایگاه موسیقی بومی در توسعه گردشگری

گردشگری و موسیقی از جمله فعالیت هایی است که با محوریت اوقات فراغت و با استفاده از عناصر فرهنگی مخاطبان و علاقه مندان بی شماری دارند. گردشگری پدیده ای چند بعدی است که زمینه ی تاثرات اقتصادی، فرهنگی - اجتماعی و زیست محیطی را فراهم می آورد. بدیهی است: پرداختن به زمینه ها و اثرات فرهنگی به اندازه ابعاد اقتصادی و زیست محیطی باید مورد توجه قرار گیرد. تنوع فرهنگی ایران می تواند بستری برای توسعه محصول گردشگری باشد و در این بین موسیقی و به شکل مشخص موسیقی بومی یکی از محورهای مورد توجه در زیست بوم فرهنگی است. جشنواره های موسیقی بومی به دلیل خلق چارچوب های فرهنگی با تکیه بر سنت های بومی و محلی می توانند عاملی در جهت معرفی مقاصد و جذب گردشگران باشد. یکی از موثرترین عوامل در افزایش جذابیت رویدادهای موسیقی برای گردشگران، هم راستا بودن موسیقی با چاچوب های ذهنی گردشگران از مقصد و برنامه های بازاریابی با تاکید بر رسانه های اجتماعی است. موسیقی بومی از جمله انواع موسیقی است که می تواند باعث توسعه و گسترش ابعاد فکری و ذهنی در انسان و همچنین شناساندن فرهنگ مناطق به مخاطبان شود. موسیقی محلی و بومی ابزاری در جهت برگزاری جشنواره های موسیقی با توجه به تنوع و تعدد سازها و گویش هاست که می تواند عاملی جهت توسعه و رونق گردشگری باشد. این پژوهش به شیوه تحلیلی - توصیفی با مرور منابع کتابخانه ای و بررسی جشنواره های محلی به شناسایی جایگاه موسیقی بومی در جذب گردشگران و توسعه صنعت گردشگری می پردازد و عوامل موثر در ارتقای گردشگری موسیقی را تحلیل می کند.

Keywords:

جشنواره موسیقی , موسیقی بومی , گردشگری فرهنگی , توسعه گردشگری , فرهنگ بومی , گردشگری