فاطمه دماوندی کمالی - کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاداسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران
حمیدرضا رضازاده - گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاداسلامی واحد تهران مرکز،تهران، ایران
فرشته کردستانی - گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاداسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی روش آموزش شوخ طبعی بر تاب آوری در زنان مراجعه کننده به مرکز مشاوره و روان شناختی رازی آموزش و پرورش منطقه کهریزک در سال ۱۴۰۱ بوده است. روش این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بوده و از بین ۶۰ مراجعه کننده زن با مشکلات زناشویی پس از مصاحبه اولیه ۳۰ نفر انتخاب شده و به طریق جایگزینی تصادفی در گروه های ۱۵ نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. این آزمودنی ها ابتدا پیش آزمونی با پرسشنامه های شوخ طبعی مارتین و همکاران (۲۰۰۳)و تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) را پاسخ گفتند. سپس ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای آموزش شوخ طبعی به صورت هفته ای یک بار اجرا شد. بعد از یک هفته پس آزمون از پرسشنامه های فوق به عمل آمد. یافته های به دست آمده از جمع آوری داده ها که با استفاده از آزمون آنالیز کواریانس مورد تحلیل قرارگرفت، نشان داد اثربخشی روش آموزش شوخ طبعی بر افزایش تاب آوری زنان مورد تایید قرار است. در نتیجه مداخله آموزش شوخ طبعی می تواند موجب ارتقاء سطح تاب آوری گردد.

پذیرش مثبت، تاب آوری، تاثیرات معنوی، تصور از شایستگی فردی، تحمل عاطفه منفی