رابطه تمایزیافتگی خود و باورهای غیرمنطقی با رضایت زناشویی در زنان دارای مشکلات زناشویی

پژوهش حاضر با هدف رابطه بین تمایزیافتگی خود و باورهای غیرمنطقی با رضایت زناشویی در زنان دارای مشکلات زناشویی انجام شد. پژوهش حاضر از نظر اهداف کاربردی، از نظر داده ها کمی و از نظر ماهیت توصیفی و از نظر روش همبستگی بود. جامعه پژوهش کلیه زنان دارای مشکلات زناشویی مراجعه کننده به کلینیک ها و مراکز مشاوره شهرستان تنکابن در سال ۱۴۰۱ بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و تعداد متغیرهای پیش بین ، تعداد ۱۰۰ نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تمایزیافتگی خود اسکورون و فریدلندر (۱۹۹۸)، پرسشنامه باورهای غیرمنطقی جونز (۱۹۶۹) ۴۰ سوالی ، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ ، اولسون (۱۹۹۸) بود. نتایج نشان داد بین تمایزیافتگی خود و باورهای غیرمنطقی با رضایت زناشویی رابطه معنادار وجود دارد و متغیرهای تمایزیافتگی خود و باورها ی غیرمنطقی قادر به پیش بینی متغیر رضایت زناشویی می باشند.

Keywords:

تمایزیافتگی خود , باورهای غیرمنطقی , رضایت زناشویی .