رابعه پورفتحی - کارشناسی ارشد ریاضی، آموزگار دبستان شهید مهدی پور، شهرستان گچساران
مسلم رضایی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد گچساران، مدیر دبیرستان با نیازهای ویژه طلوع گچساران

انسان در آستانه تولد ، بالقوه موجودی است اجتماعی که تدریجا تحت تاثیر محیط فعلیت پیدا میکند و قلمرو اجتماعی شدنش به ترتیب خانه ، کوچه، مدرسه ، محل ، شهر، کشور و جهان است. کودکی دوره ای است که در آن دانش آموز بیش از هر زمان دیگر نیاز به راهنمایی و مشاوره دارد کودکان ضمن مشورت با اولیا و مربیان دست کم باید بداند که چگونه خود را بهتر بشناسد و از برخوردهای زبان بخش در محیط خانه و مدرسه پرهیز کند چهار راه کودکانی روایتگر تجربه های اولیا و مربیان است که به تدرب فرصت می یابند فنونی را که طی سال ها در خویش درونی ساخته اند. بررسی کرده به روشنی در باره آن سخن بگویند. از جمله تغییرات دوره کودکانی بروز تغییرات وسیع جسمی و رفتاری است که در غالب اختلالات رفتاری جلوه گر می شود. یکی از این این رفتارها انزواطلبی در بعضی از دانش آموزان است. کودکان گوشه گیر چون نمیتوانند ارتباط مناسبی با محیط خود برقرار کنند به عالم درون پناه میبرند و به خیال باقی می پردازند. خجالت و سکوت ، قرار از فعالیتهای اجتماعی، محدود بودن و گاه فقدان روابط دوستی نزدیک ، بی حوصلگی، کمک نخواستن از دیگران ، سازش با وضع موجود و اعتراض نکردن ، تسلیم شدن در برابر خواستهای دیگران تقصیر گناهان را به گردن گرفتن اجتناب از رقابت، بی علاقگی به کلاس ، بی اعتمادی نسبت به تواناییهای خود و .... از علائم افراد گوشه گیر است. کودک نسبت به خودش بی اعتماد شده و از شکستهای خودش می ترسد بنابراین فرد در دوره کودکی در عین استقلال و کم تجربگی نیاز به کسب مهارتهای مختلف دارد و در این راستا والدین و مربیان باید هدایت و راهنمایی وی را به عهده بگیرند. انزوا طلبی یکی از رفتارهای نسبتا شایع است که اگر درمان نشود کودکان را به سمت و سوی مشکلات دیگری مثل عدم اعتماد به نفس، افسردگی، اضطراب و زودرنجی سوق خواهد داد. عدم احساس توانمندی و کمی عزت نفس و نیز ناتوانی در بروز احساسات، بیان افکار و نظریات، خود باعث جدایی فرد از فعالیت گروهی است. والدین نیز نقش مهمی در ایجاد این رفتار کودکان به عهده دارند. محرومیت از محبت خانواده و عدم توجه به مسئولیتهای واگذار شده به او در شدت یافتن این اختلال تاثیر بسزایی دارد. انزوا شخصیت افراد را ضعیف و روح آنها را علیل می سازد. آدمی را به عالم رویا و تخیل فرو میبرد، به اتلاف عمرش وا می دارد . غلبه بر اجتماع گریزی ، آموختن و تمرین کردن قابلیتهای اجتماعی برای افزایش اعتماد به نفس و به کارگیری این توانایی ها در موقعیتهای حقیقی ، نقش دادن او در گروههای اجتماعی میتواند راه گشای مسئولین مدرسه در درمان حالت انزوای دانش آموزان باشد. هدف اصلی به جمع کشاندن دانش آموزان گوشه گیر است. امسال من هم در کلاس دوم خودم در آموزشگاه شهید مهدی پور بیدزرد با نمونه ای از این دانش آموزان کمرو و گوشه گیر روبرو شدم بنابراین تصمیم گرفتم مشکل کم رونی و گوشه گیری این دانش آموز را حل نمایم.

دانش آموز کم رو گوشه گیر ، راهکارها