زهرا گودرزی - کارشناس علوم تربیتی

هدف از این پژوهش بررسی رویکردهای نو در تدریس زبان و ادبیات فارسی در مدارس می باشد که به روش مروری انجام گرفته است .زبان و ادبیات فارسی به عنوان یکی از زبانهای غنی و کهن دنیا و زبان دوم اسلام، به لحاظ گستره واژگانی و توانایی های خود، در ردیف زبانهای مهم دنیا جای دارد و از ارزش شایانی برای انتقال مفاهیم دوستی و معانی بلند برخوردار است . زبان فارسی امروز بی گمان در ایجاد پیوند دوستی ملل هم جوار و سایر ملت ها در تحقق و شکل گیری طرح گفت وگوی ملت ها و تمدنها نقش بسزایی ایفا می کند، و بیش از پیش توانسته است توجه جهانیان را به خود جلب کند و آنها را به اندیشیدن در ایجاد روابط و پیوندهای دوستی با این زبان تشویق کرده است . زبان فارسی که عهدهدار برقراری ارتباط بین ملل مختلف دنیا شده ، به همین سبب در پیشرفت فرهنگی و هنری در زبانهای سایر ملل و کشورها تاثیرگذار بوده است .پس اگر از جنبه های فرهنگی ، ادبی ، علمی ، و تمدنهای کهن جهانی به این قضیه بنگریم ، ضرورت آموزش زبان وادبیات فارسی محسوس می گردد.یکی از مشکلات مهم و اساسی در نظام آموزش و پرورش خصوصا در کشور ما، به کار نگرفتن روش های تدریس نوین در آموزش است . به همین سبب کیفیت آموزشی از سطح مطلوب برخوردار نیست و دانش آموزان علاقه زیادی به تحصیل نشان نمی دهند. یکی از دلائل آن عدم آشنایی معلمان با روش های نوین تدریس در ادبیات فارسی است . پیشرفت روز افزون علوم و تحقیقات گوناگون در حیطه های مختلف حاکی از آن است که اطلاعات بشر روز به روز افزایش می یابد و مطالب جدیدی به دست می آید . امروزه هر فرد بشر ناچار از استفاده یافته های جدید است .

آموزش فارسی ،نوآوری ،تدریس موثر