اثربخشی قصه درمانی بر رشد اجتماعی و کیفیت ارتباط با همسالان کودکان

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی قصه درمانی بر رشد اجتماعی و کیفیت ارتباط با همسالان کودکان انجام شد. پژوهش حاضر، با هدف کاربردی ، از نوع کمی ، به روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر شیراز بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۲ در مدارس ابتدایی این شهر مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش تعداد ۴۰ نفر از دانش آموزان بودند که به روش هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند. پرسشنامه ها بعد از جمع آوری با نرم افزار ۲۱ spss مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت پذیرفت بدینگونه که در سطح توصیفی به محاسبه شاخص های توصیفی نظیر میانگین و انحراف معیار پرداخته شد و در سطح استنباطی وجهت بررسی فرضیه ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. جهت بررسی تاثیر قصه درمانی بر کیفیت ارتباط با همسالان کودکان از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره استفاده شد که نتایج حاصل از آن نشان داد قصه درمانی بر افزایش کیفیت ارتباط با همسالان کودکان تاثیر معناداری دارد.. جهت بررسی تاثیر قصه درمان ی بر رشد اجتماعی کودکان از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره استفاده شد که نتایج حاصل از آن نشان داد قصه درمان ی بر افزایش رشد اجتماعی کودکان تاثیر معناداری دارد.

Keywords:

قصه درمانی , رشد اجتماعی , کیفیت ارتباط با همسالان