الگوی قیمت گذاری استانی گاز در بخش خانگی

قیمت گذاری گازطبیعی یکی از مباحث بسیار مهم و اساسی در چارچوب اقتصاد بخشی ( صنعت گاز و به ویژه اقتصاد گازرسانی به بخش خانگی ) و نیز اقتصاد کلان جا معه به شمار می رود . حفظ و نگهداری و استفاده مناسب از منابع هیدروکربوری که حق آیندگان نیز در آن نهفته است مقوله ای است که حساسیت نسبت به قیمت گذاری گاز در سطح کلان را بیشتر می نماید، زیرا منافع حاصل از قیمت گذاری مناسب گازطبیعی در هر یک از بخش های مصرف کننده و ب ه ویژه بخش خانگی نه تنها بر منافع صنعت گاز بلکه بر منافع ملی و اقتصادی کشور در زمان حال و آینده ت أثیری قطعی خواهد داشت . بنابراین قیمت گذاری مناسب و منطقی گاز در چارچوب موازین اقتصادی و نیز موازین سیاستی ( موازین اجتماعی، سیاسی و نیز امنیت عرضه انرژی و خوداتکایی کشور از نظر ت أمین تقاضای انرژی در بلندمدت ) ضرورتی اجتناب ناپذیر است ولیکن این امر بایستی، با توجه به گستردگی سرزمین ایران و ویژگی های جغرافیایی، اقتصادی و ... در م ناطق و استان های مختلف کشور ب ه گونه ای انجام پذیرد تا مانع از کاهش رفاه کلی جامعه ش ود . عدم پذیرش قیمت گذاری گاز توسط جامعه کوچک استانی و یا جامعه بزرگ کشور، می تواند منجر به ایجاد تمایلات منفی جهت اشتراک پذیری گاز و یا ایجاد معضلات اجتماعی ناشی از عدم تمایل به پرداخت گاز بها در میان مدت و بلندمدت گردد .

Keywords:

هزینه تمام شده , ق یمت گذاری , سیاست تبعیض قیمت , درآمد سرانه , توزیع درآمد , ارزش کمیابی