علی صفرزائی - کارشناسی ارشد علوم تربیتی، دانشگاه یاسوج

خودکارآمدی به عنوان یک عامل انگیزشی فعال کننده، نیرودهنده، نگه دارنده و هدایت کننده ی رفتار به سوی هدف تعریف شده است . خودکارآمدی از متغیرهای کلیدی در نظریه شناختی - اجتماعی بندوراست . باورهای خودکارآمدی به احساس عزت نفس و ارزش خود، احساس کفایت وکارآیی دربرخورد با زندگی اطلاق می شود. خودکارآمدی اطمینان به توانایی خود در کنترل افکار، احساسات و فعالیت ها است . بنابراین روی پیامد اعمال موثر است . انتظارات خودکارآمدی برعملکرد واقعی افراد، هیجانات، انتخاب رفتار و سرانجام میزان تلاش و کوششی که صرف یک فعالیت می شود اثر می گذارد. خودکارآمدی فرد نقش حساسی در بازداری یا پایداری رفتاراو در موقعیت های گوناگون ایفا می کند.

خودکارامدی، شخصیتی ، روانشناسی