ارتباط گرایی در عصر فاوا
عنوان مقاله: ارتباط گرایی در عصر فاوا
شناسه ملی مقاله: NCPP10_1895
منتشر شده در دهمین همایش ملی تازه های روانشناسی مثبت در سال 1402
شناسه ملی مقاله: NCPP10_1895
منتشر شده در دهمین همایش ملی تازه های روانشناسی مثبت در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
مظفر کرمی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسیاداره آموزش و پرورش سردشت دزفول
زهرا گودرزی - کارشناس علوم تربیتی
خلاصه مقاله:
مظفر کرمی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسیاداره آموزش و پرورش سردشت دزفول
زهرا گودرزی - کارشناس علوم تربیتی
ارتباط گرایی به عنوان پارادایم جدید یادگیری در عصر دیجیتال مطرح است . این نظریه ، نظریه های یادگیری رفتارگرایی ، شناخت گرایی و ساختن گرایی را به چالش کشانده است . به عقیده زیمنس چنین نظریه های پاسخ گوی نیازهای یادگیری در عصر دیجیتال نبوده است . یادگیری از دیدگاه ارتباط گرایی در انواع شبکه ها پخش شده است و فرایند مرتبط کردن ، رشد دادن و هدایت این شبکه هاست . به اعتقاد پیروان ارتباط گرایی نوع سومی از دانش که در قالب تقسیم بندی دوگانه کمی و کیفی نمی گنجد ، دانش ارتباط گرایی است . دانشی که نه کیفی و نه کمی بلکه این دانش حاصل ارتباط هاست . در مقایسه نظریه های یادگیری رفتارگرایی و شناخت گرایی و ساختن گرایی با نظریه ارتباط گرایی چنان برداشت می شود که نظریه ارتباط گرایی نه تنها بقیه نظرها را در بر می گیرد بلکه مکمل نظریه های قبلی می باشد . پس می توان گفت این نظریه یادگیری نه جایگزین نظریه های یادگیری قبلی نیست ، بلکه در همسویی با آنها می باشد .
کلمات کلیدی: ارتباط گرایی ،یادگیری ،یادگیری شبکه ای ،عصر دیجیتال
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2013073/