معصومه امینی سولاری - کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه آزاد اسلامی خمینی شهر
فاطمه منصوری حسن آبادی - کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه اصفهان

کودکان با نیازهای ویژه یا کودکان استثنایی ، افرادی هستند که نیازهای خاصی در زمینه های آموزشی ، تربیتی یا اجتماعی دارند. این نیازها ممکن است ناشی از مشکلات فیزیکی ، ذهنی ، حسی یا رفتاری باشند که برای حمایت از کودکان با نیازهای ویژه، نیاز است تا برنامه های آموزشی و تربیتی مناسب برای آنها طراحی شود و از روشهای حمایتی و آموزشی مناسب استفاده شود تا این کودکان بتوانند بهترین پتانسیل خود را بیان کنند.ابتداء روشهای مختلف ارزیابی از جمله ارزیابی فردی گروهی و مشاهده ای مورد بررسی قرار می گیرند. سپس معیارها و شاخص های مناسب برای ارزیابی کودکان با نیازهای ویژه تعیین میشوند. در انتها، نتایج به دست آمده از اعمال روشهای ارزیابی و سنجش مختلف در برنامه درسی این گروه از کودکان مورد تحلیل و بررسی قرار میگیرند تا تاثیرات و اثربخشی هر روش بر عملکرد و یادگیری آنها مشخص گردد. سوالی که مطرح میشود این است که آیا استفاده از روشهای ارزیابی و سنجش مناسب می تواند بهبودی در برنامه درسی کودکان با نیازهای ویژه را ایجاد کند؟ فرضیه نوشتار بر این قرار دارد که استفاده از روشهای ارزیابی و سنجش مناسب میتواند به توسعه و بهبودی در عملکرد و یادگیری کودکان با نیازهای ویژه در برنامه درسی کمک کند.

سنجش ،سنجش برنامه درسی کودکان با نیازهای ویژه ،روشهای ارزیابی