رویا عربی - لیسانس الهیات -فقه و حقوق اسلامی
سولماز رحیمی - لیسانس حسابداری
داود عشقی - لیسانس مهندسی تولیدات دامی

مقاله حاضر از نوع توصیفی و از لحاظ گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای است که با توجه به نظرات اندیشمندان این عرصه به رشته تحریر در آمده است. هدف از نگارش این مقاله بررسی تاثیربازی های اموزشی بر رشد دانش اموزان ابتدایی است. از فعالیت های لذت بخش و سازنده برای همه، به ویژه برای کودکان و نوجوانان، بازی است. کودکان از طریق بازی ها که با هیجان همراه است، زندگی در دنیای آینده را تمرین می کنند. ویژگی های هر بازی و فایده های آن در رشد همه جانبه ی قوای ذهنی، جسمی، شخصیتی و اجتماعی کودک باعث شده است توجه تعداد زیادی از دست اندرکاران تعلیم و تربیت به چگونگی نقش آن در امر آموزش کودکان معطوف شود بازی برای درمانگران وسیله مناسبی است تا به دنیای کودکان راه یابند و آن را بهتر بشناسند و به مشکلات آنان پی ببرند. شفیع آبادی ۱۳۹۸ (۱۱۹) در دهه های اخیر تمایل از سمت روشهای غیر فعال به سمت روش های فعال در حال تغییر بوده است. در یادگیری فعال عمق یادگیری بیشتر می.شود یکی از روشهای یادگیری فعال استفاده از بازی است تئوریهایی که از به کار گیری بازی در آموزش حمایت میکنند خود مستقل از بازی هستند، لذا در آموزش و یادگیری سطوح بالاتر میتوان بدون این که یادگیرنده را درگیر یک بازی تمام عیار ،کرد تعدادی از خصوصیات بازی را مورد استفاده قرار داد ایجاد بازخورد در حین بازی باعث افزایش لذت و حس مسئولیت در یادگیرندگان شده و تمایل آنها را برای یادگیری موارد مشکل تر بیشتر میکند (تلنرد و همکاران، ۲۰۱۰)

بازی، بازی های آموزشی، یادگیری