علیرضا گوگانی پور - کارشناسی آموزش ابتدایی از دانشگاه فرهنگیان علامه امینی تبریز.
امیر اسماعیلی تیمورلوئی - کارشناسی آموزش ابتدایی از دانشگاه فرهنگیان علامه امینی تبریز.
رجب فضلی - کارشناسی روانشناسی عمومی از دانشگاه پیام نور واحد گوگان.
حسن کاظم نژاد - کارشناسی آموزش ابتدایی از دانشگاه فرهنگیان علامه امینی تبریز.

الگوی سنتی آموزش کلاس درس از دیرباز سنگ بنای یادگیری بوده است، اما محدودیتهای آن در انطباق با سبکهای یادگیری متنوع و نیازهای فردی به طور فزایندهای آشکار شده است. در این مقاله، ما به مفهوم انتقال از محیط کلاسی معمولی به یک سفر شخصی یادگیری می پردازیم. ما بررسی میکنیم که چگونه رویکردهای یادگیری شخصیشده میتوانند پتانسیل کامل افراد را با تطبیق تجربیات آموزشی با نقاط قوت، علایق و سرعت یادگیری منحصربه فردشان باز کنند. با بررسی مزایا و چالشهای یادگیری شخصی، و همچنین نقش فناوری در تسهیل این انتقال، هدف ما روشن کردن تاثیر تحول آفرین پذیرش مسیرهای یادگیری فردی است. در نهایت، ما استدلال میکنیم که با تغییر رویکرد یک اندازه برای همه به آموزش، میتوانیم مشارکت بیشتر، استقلال و یادگیری مادام العمر را در بین فراگیران تقویت کنیم و در نتیجه راه را برای یک سیستم آموزشی فراگیرتر و موثرتر هموار کنیم.

یادگیری شخصی، یادگیری فردی، تحول آموزشی، استقلال یادگیرنده، فناوری آموزشی، تجارب یادگیری متناسب، یادگیری مادام العمر، مشارکت، نوآوری آموزشی.