میررضا فغانی تولون - کارشناس ارشد حقوق نفت و گاز دانشگاه تهران

آنچه در این مقاله مورد بررسی قرار می گیرد، نشان می دهد که خصوصی سازی در کشورهایی که نفت خیز هستند می تواننداثرات بسیار موثری داشنه باشد زیرا اتکای دولت به درآمد های نفتی را کاهش می دهد . با کاهش وابستگی ها،دولت برای تامینمالی خود به سمت بهبود وضعیت و نظام مالیاتی حرکت می کند و همین موضوع زمینه ی فعالیت اقنصادی و کارایی در جامعه رافراهم کرده و تورم و رکود را کاهش خواهد داد . مشکلی که همواره در این زمینه در ایران وجود داشته عدم بستر سازیمناسب،تعریف نهاد مالکیتی و فرهنگ سازی آن می باشد تا زمانی که نهاد های مناسب با سیاست مورد نظر در ابتدا ایجاد نشودنمی توان توقع اجرای بی کم و کاست و بدون رانت را داشت . آنچه با بررسی نحوه عمکرد خصوصی سازی در کشورهای مختلفعایدمان می شود این است که هیچ راه حل و استراتژی مشخص و مشترکی را نمی توان برای خصوصی سازی به همه ی کشورهانسبت داد . هر کشور با توجه به بسترهای اقتصادی،نهادهای مختلف و زیرساخت هایی که دارد باید بتواند موانع موجود را شناساییکرده و با اتخاذ سیاست و روش های مناسب آن ها را رفع نماید .

خصوصی سازی، خصوصی سازی صنعت نفت،اقنصاد ایران،شرکت های پتروشیمی