مهران خوش سلوک - دکتری حقوق، مدرس دانشگاه، وکیل پایه یک دادگستری

قتل عمد، در زمره شدیدترین جرایم به شمار می رود و به میزان شدت جرم، مجازات سنگینی را نیز در بر دارد. در تقسیم بندی جرایم، این جرم در قالب جنایت مطرح شده و پس از شنیدن واژه « قتل عمد »،جنایات خونینی به ذهن متبادر می گردد. در میان انواع مصادیق قتل عمدی، «قتل های ناموسی» ،مفهوم خونبارتریرا اذهان ترسیم کرده و خشونت بارترین رفتار خانوادگی را تداعی می نماید. هرچند که قتل زنان و دخترانتوسط مردان خانواده از لحاظ کمی آمار بیشتری را به خود اختصاص داده است لیکن نباید از قتل عمدی پدرخانواده(شوهر)، پسران، برادران و سایر افراد ذکور خانواده توسط دیگر اعضا صرفنظر کرد. قتل عمدی شوهرتوسط زوجه، قتل پدر خانواده توسط فرزندان، قتل فرزندان ذکور خانواده توسط والدین و یا دیگر اعضایخانواده، همگی از مصادیق این نوع خاص از قتل عمدی محسوب می شوند. علاوه بر مصادیق یاد شده، قتلمتعرضین به نوامیس خانواده را نیز باید از جمله قتل های ناموسی به شمار آورد. در قوانین جزایی کشورمان،ایران، مجازات این نوع از جنایت تعمدی، سلب حیات بوده که به عنوان قصاص نفس در شرع و قوانینموضوعه قانونگذاری شده است اما در قتل های ناموسی دختران خانواده، تسامح و حتی گذشت اولیاء دم، قاتلرا از قصاص نجات داده و در برخی از رسوم و قومیت ها نیز قاتل این نوع قتل را به عنوان قهرمان معرفی میکنند. در این موارد، قوانین جرایی نیز به جز حبس قاتل از جنبه عمومی جرم راه دیگری برای مجازات ویندارد. قتل در فراش نیز از دیگر مصادیق قتل های ناموسی است که تنها در صورت تحقق شرایط تامه، معافیتقاتل را در پی داشته و در غیر این صورت هیچ تفاوتی بین مجازات شوهر با سایر قاتلین عامد وجود ندارد.

جنایات عمدی، قتل عمدی، قتل ناموسی، قتل در فراش، دفاع مشروع