استصحاب در رویه قضایی ایران
عنوان مقاله: استصحاب در رویه قضایی ایران
شناسه ملی مقاله: IJCONF17_039
منتشر شده در هفدهمین کنفرانس بین المللی مطالعات حقوقی و قضایی در سال 1402
شناسه ملی مقاله: IJCONF17_039
منتشر شده در هفدهمین کنفرانس بین المللی مطالعات حقوقی و قضایی در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
حمزه اسفندیاری - استادیار حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز
محمدصادق رئیسی - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز
مسلم زارع - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز
خلاصه مقاله:
حمزه اسفندیاری - استادیار حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز
محمدصادق رئیسی - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز
مسلم زارع - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز
اصل استصحاب در علم اصول فقه نسبت به سایر اصول عملیه از اهمیت خاص و مرتبه بالاتری به لحاظ وسعت و قلمرو آندر گستره احکام فقهی و حقوقی برخوردار است. در مواد قانونی و مسائل مبتلابه اجتماعی و حقوقی، شواهد و مواردفراوانی می توان بیان کرد که منشا آن یکی از انواع اصل استصحاب باشد. بر همین اساس اصل استصحاب به عنوان یکمبحث مهم اصولی در وضع قوانین مدنی، تفسیر و اجرای آن جایگاه و نقش به سزایی دارد. در این پژوهش درصدد پاسخبه این پرسش هستیم که استصحاب در رویه قضایی ایران چه جایگاهی دارد؟ در پاسخ و در قالب یافته ها بیان می شود کهتاکید بر نقش اصول عملی ازجمله استصحاب در منابع حقوقی و آراء قضایی و بیان آشکار قانون آیین دادرسی مدنی دراین خصوص، تحت تاثیر شهرت مباحث مربوط به کاربرد اصول عملیه ازجمله استصحاب در علم اصول فقه است.
کلمات کلیدی: استصحاب، قانون مدنی، رویه قضایی، اصول فقه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2014325/