آسیه ساغروانی - دانشجوی گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
لیلا پورحسینی - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
پیمان فروزش - استاد گروه ژنتیک و به نژادی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران

آگار به عنوان ماده ژله ای کننده در محیط های کشت بافت گیاهی استفاده می شود که به دلیل قیمت بالا معمولا جایگزین های آن مورد توجه قرار گرفته اند. بر همین اساس در این آزمایش از منابع دیگر به جای آگار و یا در ترکیب با آن برای تولید ژل در محیط کشت بافت گیاهی استفاده شد. آزمایش بر روی کشت درون شیشه ای استویا با استفاده از موسیلاژ حاصل از بذر شنبلیله ، ژل آلوئه وار ، صمغ کتیرا، صمغ فارسی و موسیلاژ میوه بامیه به عنوان عامل ژله ای کننده محیط کشت در مقایسه با آگار به صورت طرح کاملا تصادفی در سه تکرار صورت گرفت. نتایج نشان داد استفاده از ژل آلوئه وار در غلظت های ۳۰ و ۵۰ درصد در ترکیب با آگار، تاثیر مثبت و معنی داری بر درصد کالوس زایی، تعداد شاخه فرعی و درصد سبزینگی استویا در محیط کشت داشت.

استویا، آگار، آلوئه ورا، درصد کالوس زایی، درصد سبزینگی، صمغ فارسی، کتیرا