فریبا خسروی - کارشناسی روانشناسی
سمیه نیریزی - کارشناسی آموزش کودکان استثنایی
فاطمه علی نژاد - کارشناسی آموزش کودکان استثنایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش محیط آموزشی در افزایش علاقه مندی دانش آموزان استثنایی تدوین گردیده است.کودکان کم توان ذهنی، کودکانی هستند که از نظر فکری، جسمی، رفتاری و شخصیتی با همسالان خود متفاوت میباشند. این کودکان نیازمند محیطی هستند که بتواند نیازشان را برطرف کند و در کنار آن ویژگی های روحی و روانی آن ها را هم در نظر باید گرفت که این محیط بتواند تعامل این کودکان با محیط اطراف را برایشان آسان تر کند. امروزه توجه ویژه تری به طراحی فضای آموزشی می شود که همین سبب آگاهی شناختی از فرایند رشد جسمانی و روانی این کودکان را فراهم می کند. طراحی فضای آموزشی مناسب برای کودکان کم توان ذهنی نه تنها امری ضروری است بلکه در رشد استعدادها و توانایی های فردی و یادگیری کودکان نقش مهمی را ایفا می کند. یافته های حاصل از این پژوهش با توجه به شرایط موجود به صورت کتابخانه ای می باشد. معماری محیط های آموزشی می تواند تاثیر قابل ملاحظه ای بر رفتار کودکان کم توان ذهنی داشته باشد و این دسته از کودکان برای آموزش و پیشرفت نیاز به محیط هایی دارند که کیفیت ویژه ای را ارائه می کند. کیفیتی که متناسب با نیازها و نوع ناتوانی آن ها باشد. اینگونه محیطها کودکان ناتوان را به حرکت و رشد ذهنی، رفتاری و شخصیتی سوق می دهند.

محیط، آموزش، استثنایی، یادگیری