محدثه اصغری - پژوهش سرای ابن سینا
فاطمه میرزاوند
فاطمه سخائی
نوشین طلائی

رنگزاهای آلاینده بطور گستردهدرصنایع مختلف نظیر نساجی کاغذسازی تصاویر رنگی داروسازی صنایع غذایی و ارایشی و ... به کارررفته است سالیانه بیش از70میلیون تن رنگزاهای مصنوعی درسراسر جهان تولید میشوند تحقیقات نشان میدهد که سالیانه تقریبا 15درصد رنگزاهای مصنوعی تولیدی طی عملیات تولید و مصرف وارد پسابهامی شوند که بسیارخطرناک هستند و یک مشکل جدی برای محیط زیست محسوب میشوند یزرا نه تنها زیبایی ظاهری محیط زیست را دستخوش تغییرات قرارمی دهند بله به دلیل مزاحمت درانتقال نورافتاب فعالیت فتوسنتزی گیاهان ابزی را کاهش میدهد به همین دلیل حذف رنگ قبل ازدفع فاضلاب به محیط زیست ازاهمیت نسبتا زیادی برخوردار است دراین تحقیق قابلیت رنگبری رنگزای سبوس برنج ازپساب رنگی نساجی با استفاده ازجاذب طبیعی سبوس برنج بهینه شده با نانوذرات مورد مطالعه قرارگرفته است ویژگی سطحی سبوس برنج فراوری شده با استفاده ازمیکروسکوپ الکترونی روبشی ارزیابی شده است و متغیرها ینوع نمک و مقدار جاذب درشرایط بهینه رنگبری و غلظت آلاینده برسی شد داده ها حاکی ازآن است که فراوری سبوس برنج با یونهای فلزی درابعاد نانومتری تاثیر بسزایی دررنگبری سبوس داشته و همچنین انتخاب نوع نمک درفراوری ازاهمیت فوق العاده ای برخوردار است بیشتر شدن رنگبری با افزایش غلظت الاینده نشان دهنده این است که جاذب مورد استفاده ازقابلیت جذبی خوبی برخوردار است و میتواند به عنوان یک جاذب طبیعی خوب برای رنگبری پساب رنگزای ایندیگوکارمین مورد استفاده قرارگیرد.

جاذب طبیعی، نانوذرات، پساب/سبوس