عطیه رضایی - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی، گروه علوم تربیتی پردیس الزهرا (س) دانشگاه فرهنگیان سمنان
زهرا حیدری - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی، گروه علوم تربیتی پردیس الزهرا (س) دانشگاه فرهنگیان سمنان
فاطمه حیدری - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی، گروه علوم تربیتی پردیس الزهرا (س) دانشگاه فرهنگیان سمنان

رفتار معلم یکی از عوامل مهم در تاثیر بر قانون پذیری دانش آموزان است و میتواند تاثیرگذاری قابل توجهی بر عملکرد و موفقیت تحصیلی آنها داشته باشد. رفتار معلم شامل جنبههای مختلفی از جمله تعاملات معلم دانش آموز، نحوه ارائه مطالب و تشویق و پشتیبانی از دانش آموزان میشود که هر یک از این عوامل میتوانند بر قانون پذیری دانش آموزان تاثیرگذار باشند. رفتار معلم میتواند باعث افزایش قانون پذیری دانش آموزان شود. معلم با ایجاد یک محیط دوستانه و پذیرش آمیز برای دانش آموزان میتواند آنها را تشویق کند تا به راحتی مواجه با چالش ها و مشکلات تحصیلی شوند. معلم با ارائه بازخورد مثبت و سازنده به دانش آموزان میتواند اعتماد به نفس و قانون پذیری آنها را افزایش دهد. معلم با تشویق دانشآموزان به تلاش و پیشرفت، می تواند آنها را به ادامه کار و تلاش در مسیر تحصیلی تشویق کند. از سوی دیگر، رفتار منفی یا ناپردازدنی معلم میتواند تاثیرات منفی بر قانون پذیری دانش آموزان داشته باشد. معلم با ایجاد فشار و استرس زایی میتواند قانون پذیری دانش آموزان را کاهش دهد و باعث ایجاد اضطراب و ناامیدی در آنها شود. انتقادهای پیوسته و ناپذیری معلم میتوانند باعث کاهش اعتماد به نفس و افزایش مشکلات رفتاری در دانش آموزان شوند. عدم توجه به نیازها و ویژگی های فردی دانش آموزان میتواند باعث کاهش ارتباط مثبت و قانون پذیری آنها شود. در نتیجه، رفتار معلم میتواند به عنوان یک عامل مهم در تعیین قانون پذیری دانش آموزان تاثیرگذار باشد و معلمان مسئولیت دارند تا با توجه به این نکات، رفتاری موثر و سازنده با دانش آموزان خود داشته باشند تا قانون پذیری و موفقیت تحصیلی آنها را تقویت کنند. در این مقاله ما قصد داریم نقش معلم در قانون پذیری دانش آموزان را بررسی کنیم.

رفتار معلم، تشویق، قانون پذیری، نقش معلم