جواد جهان ابادیان - کارشناسی
ام البنین جهان ابادیان - کارشناسی

پرخاشگری وسیله ای رفتاری است در جهت رسیدن به هدفی؛ پرخاشگری خصمانه رفتاری است در جهت آسیب رساندن به دیگران ، بیشتر پرخاشگری های بین کودکان کوچک از نوع «وسیله ای» است.خشونت و پرخاشگری یکی از مهم ترین آسیب هایی است که سلامت روان فرد و جامعه را به خطر می اندازد.پیشگیری و درمان اختلالات و ناهنجاری های رفتاری از گذشته مورد توجه بوده اما اهمیت آن امروزه چندین برابر شده است. اهمیت این موضوع به خصوص برای کودکان و نوجوانان که در مرحله ی شکل گیری شخصیت قرار دارند بیشتر است. یکی از این اختلالات رفتاری که در جامعه ی امروزی در بین کودکان و نوجوانان نیز زیاد به چشم می خورد، مسئله ی پرخاشگری است.وقتی نیازهای اساسی انسان مورد تهدید واقع شود، تنش در فرد به وجود می آید و این تنش سبب بروز رفتارهای نا به هنجار به نام خشونت خواهد شد. در این میان نقش خانواده و معلمین تاثیرگذار است، اما یک معلم به تنهایی نمی تواند این مسئله را مدیریت کرده و به حل آن بپردازد در این حالت نقش مشاور تحصیلی پررنگ تر می شود. از آن جایی که پرخاشگری یک رفتار مستمر است، بزرگسالانی که با چنین دانش آموزانی در ارتباط هستند، نیازمند به یک سری بررسی های منطقی و منظم می باشند، تا پرخاشگری با قربانی قبلی و یا با شخص دیگر تکرار نشود.

بررسی،خشونت،رفتار،کودکان،مدرسه