Sajed Bahramijaf - فردوسی مشهد
darya mazandarni
Samira nobakht

هدف گذاری اصلی در رویکرد حکمروایی خوب، حرکت و گذار از ساختارهای متمرکز و سلسله مراتبی به طرف رویکرد مشارکتی با سازمان های اجتماعی و بازیگران غیردولتی از جمله بخش خصوصی است که زمینه فراهم آوردن توسعه پایدار شهری را فراهم می­آورد. در این میان جایگاه حکمروایی شهری به عنوان یکی از استراتژی­های مهم دستیابی به توسعه پایدار از اهمیت خاصی برخوردار است که در کانون بحث این تحقیق برای شهر مرزی سردشت قرار گرفته است. رویکرد تحلیل در این مقاله، بر اساس جایگاه حکمروایی در تحقق پذیری توسعه پایدار شهرهای مرزی است. رویکرد گردآوری داده­ها، رویکرد تعاملی خبره محور و روش تحلیل، کمی و کیفی بوده و روش تحقیق توصیفی – تحلیلی بوده است. یافته­های تحقیق در قالب سه بخش ۱- شناسایی عوامل حکمروایی موثر بر توسعه پایدار شهری در قالب ۸ بعد و ۳۹ متغیر ۲- شناسایی و بررسی نقش این متغیرها در تحقق توسعه پایدار شهری با استفاده از روش تحلیل اثرات متقاطع (MICMAC) ۳- شناسایی پیشران­های کلیدی اثرگذار بر تحقق پذیری توسعه پایدار در شهر مرزی سردشت با استفاده از روش دلفی آنی و  اولویت بندی از نظر اهمیت و عدم قطعیت. نتایج نشان داد که مجموعا ۸ متغیر  نگرش به جمع و کار جمعی، هماهنگ بودن برنامه های سازمان های مرتبط با مدیریت شهری در شهر مرزی سردشت، ارتباط متقابل و تعامل سازنده میان نهادهای دولتی و خصوصی، پاسخگویی مدیران و مسئولان شهری به شهروندان، شایسته سالاری در انتخاب مدیران شهری، تبادل نظر مدیران شهر در تصمیم گیری های مربوط به مسائل شهر، توزیع عادلانه امکانات و تسهیلات شهری و متغیر میزان پایبندی مدیران شهری در جانب داری نکردن از افراد و نهادهای پرنفوذ شهری به عنوان مهم­ترین عوامل تاثیرگذار در تحقق پذیری توسعه پایدار در حوزه حکمروایی شهری انتخاب شدند. از سوی دیگر نتایج بررسی سناریوهای توسعه پایدار در چارچوب حکمروایی شهری نشان داد که احتمال وقوع حالت­های بحرانی در آینده توسعه پایدار در شهر مرزی سردشت بیشتر قابل تصور است.

Sustainable Development - Urban Governance - Border City - Sardasht, توسعه پایدار – حکمروایی – شهر مرزی - سردشت