علیرضا حضرتی - فارغ التحصیل مقطع کارشناسی رشته علوم تربیتی، پردیس شهید بهشتی زنجان
رجبعلی حضرتی - فارغ التحصیل مقطع کارشناسی رشته علوم تربیتی، پردیس شهید بهشتی زنجان

تشویق یکی از تمایلات فطری انسان و به معنی ستودن کار کسی و به شوق در آوردن اوست . نیاز به تشویق در تمامی سنین وجوددارد و مختص کودکان نیست اما در این مطلب در مورد تاثیر آن بر رفتار کودکان صحبت خواهیم کرد. تنبیه به معنی آگاه کردن ۱ فرد از نتایج نامطلوب اعمالش می باشد. تربیت و عوامل محیطی اصلی ترین عامل در شکل دهی شخصیت هر فرد می باشند. نقش معلم در تربیت دانش آموز بسیار حیاتی است . تشویق و تنبیه نیز از روش های مهم تربیتی هستند که البته باید اصولی انجام شوند زیرا در غیر اینصورت می توانند آسیب های روحی جبران ناپذیری به کودک وارد کنند. در این دو روش مهم تربیتی تشویق جایگاه بالاتری دارد. کودکان معمولا به کمک تشویق هایی که برایشان انجام می گیرد، انگیزه بالایی برای یادگیری بدست می آورند. به همان اندازه که تشویق برای یادگیری موثر کودک لازم است ، تنبیه نیز در صورت نیاز باید استفاده گردد. اما شیوه های تنبیه مثبت می تواند سازنده باشد و نه تنبیه تخریبی و خشن . این مطالعه به دلیل اهمیت موضوع تشویق و تنبیه در یادگیری کودکان، به بررسی دیدگاه اسلام در خصوص شیوه های تشویق و تنبیه موثر و سازنده می پردازد.

تعلیم و تربیت اسلامی ، تشویق و تنبیه ، تنبیه مثبت ، یادگیری