فرشاد زاهدی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل،
محمدرضا داودی - استادیار دانشکده عمران دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل،
مهدی دهستانی - استادیار دانشکده عمران دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل،
سینا اسداللهی شاه بابلی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل،

جداسازی لرزهای یکی از روشهای کاهنده خسارات ناشی از زمینلرزه میباشد که به کار بردن این سیستم در سازههایی مانند ساختمانهای چند طبقه، راکتورهای هستهای، پلها و سازههای مهم با جلوگیری از انتقال کامل اثر زمین لرزه بهروسازه و افزایش انعطافپذیری ساختمان موجب کاهش همزمان نیرو و شتابهای سازه و همچنین تغییرمکانهای نسبی طبقات میشود. این سیستم بر دو اصل مهم، یکی کاهش فرکانس طبیعی سازه و رساندن آن به مقداری کمتر از فرکانسغالب زمینلرزه، و دیگری جذب و انحراف انرژی زمینلرزه توسط اجزاء جداساز، استوار است. در این پژوهش ابتدا رفتار دینامیکی سازه با پایهی گیردار، تحت دو طیف شتاب زلزلهی حوزهی نزدیک گسل بررسی شد. سپس این کار برای همان سازه با جداساز لرزهای لاستیکی انجام شد. نتایج بدست آمده از تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی دو طیفمذکور، نشان دهندهی این است که، شتاب کف طبقات در سازه جداسازی شده نسبت به سازه پایه گیردار کاهش یافته است که همین موضوع بیانگر کارایی بالای جداسازی لرزهای میباشد. برای بررسی بیشتر اثر جداسازی لرزهای دوبارهروند انجام شده تحت زلزله های حوزه نزدیک گسل، تحت دو طیف شتاب زلزله حوزه دور گسل نیز انجام شد که نتایجبدست آمده نشان میدهد، شتاب کف طبقات در سازهی جداسازی شده نسبت به سازهی پایه گیردار، در زلزله هایحوزهی نزدیک، کاهش بیشتری نسبت به زلزله های حوزه دور دارد. البته تغییرمکان کلی طبقات در سازهی جداسازی شده نسبت به سازهی پایه گیردار، در زلزله های حوزهی نزدیک، افزایش بیشتری نسبت به سازههای حوزهی دور دارد. در مجموع، علاوه بر کاهش پاسخهای لرزهای در سازهی جداسازی شده، نتایج بدست آمده نشان دهندهی کارایی بیشتر جداسازی لرزهای در زلزله های حوزه نزدیک، نسبت به زلزله های حوزه دور میباشد

جداسازی لرزهای پایه مدل سه بعدی فولادی تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی زلزله های حوزه نزدیک و دور از گسل