لیلا افراسیابی - کارشناسی،آموزش و پرورش ابتدایی، آموزگار ابتدایی

تشویق وتنبیه به عنوان یکی از روش های نظارت ومراقبت از هر دو جنبه نظری و اجرایی ، مسئله ای بحث برانگیز و ابهام آمیز است .در این مورد نظرها و باورهای متفاوت است وبررسی ها در ارتباط با جهات و جوانب مختلف قضیه با تناقض برخوردارند .ازیک سو بسیاری از مربیان ومعلمان ومدارسی وجود داشته اندکه با اعمال قدرت و استفاده از روش محکم وحتی خشن، از سرپرستی و مراقبت شهروندان خوب ومفید توفیق یافته اند و از سویی معیارهای تربیتی وجود دارد که رابطه حاکم و محکوم بین مربی ومتربی را نفی می کنند . تشویق وتنبیه هر کدام دارای درجاتی متفاوت هستند هر دو مکمل یکدیگرند . بنابراین باید با آنها آشنا بود و درست از آنها استفاده کرد تا نتیجه مطلوب بدست آید .در این محتوا موضوع و مسئله اصلی نقش آثار تشویق وتنبیه در عملکرد تحصیلی و پیشرفت درسی و از چه طریقی می تواند در تربیت و پیشرفت دانش آموزان موثر باشد و اینکه آیا فقط تشویق عامل پیشرفت تربیتی و اصلاح کننده است ،یا اینکه تنبیه را هم شامل می شود و بیان اینکه کدامیک می تواند اهمیت بیشتری در پیشرفت تربیت دانش آموزان داشته باشد . می دانیم که یکی از ضروریات اصلی در کار تدریس معلمین استفاده کردن از همین دو فاکتور مهم می باشد.

تشویق،تنبیه،عملکرد تحصیلی،دانش آموزان