عرفان فردسعیدی - کارشناسی رشته الهیات و معارف اسلامی،دانشگاه فرهنگیان شیخ انصاری دزفول
زینب پوراحمدی - کارشناسی ارشدگرایش: مدیریت و برنامه ریزی آموزش عالی،دانشگاه: شهید بهشتی
جابر رمضانی کرقند - کارشناسی فقه و اصول،حوزه علمیه خراسان
مرضیه منصوری - مقطع متوسطه اول،دانشگاه پیام نور لامرد

رشد اجتماعی مجموعه ی متوازنی از مهارت های اجتماعی و رفتار های انطباقی فرا گرفته شده است که فرد را قادر می سازد با افراد دیگر روابط متقابل مطلوب داشته باشد، واکنش های مثبت بروز دهد و از رفتار هایی که پیامد منفی دارند اجتناب ورزد. ازی به عنوان یکی از ابتدایی ترین رفتارهای حرکتی کودک مطرح است. کودک از طریق بازی به نتایج مهمی دست می یابد، زیرا انجام بازی های ساده و ابتدایی جرقه ای برای رسیدن به مهارت ها و اجراهای ورزشی پیچیده هستند و در نتیجه باعث پیشرفت در رشد حرکتی می شوند. بازی در زندگی کودک به اندازه ی فعالیت و کار در زندگی بزرگسالان اهمیت دارد. از این رو کردار انسان در بزرگسالی تا حدی از رفتارش در بازی به هنگام کودکی سرچشمه می گیرد. بنابراین شخصیت هر فرد قبل از هر چیزی از رفتارش در بازی شکل می گیرد. مدرسه می تواند با فراهم آوردن فرصت های گروهی برای آموزش مهارتهای اجتماعی و ارتباطی به رشد ارزشها، هنجارها، صلاحیت ها و رشد اجتماعی دانش آموزان کمک کند. معلمان تربیت بدنی می توانند با کمک برنامه هایی چون طراحی و اجرای انواع فعالیت ها از جمله فعالیت های ورزشی متناسب، انواع مختلفی از زمینه های رشد اجتماعی را برای دانش آموز فراهم آورند.

مدرسه، ورزش، بازی، دانش آموزان، رشد اجتماعی.