حسین حکیم - دانشجوی کارشناسی حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خرمآباد، ایران.

روسپیگری ، یکی از آسیب های اجتماعی و روانی است که به اندازه تاریخ بشریت قدمت دارد و در جوامع گوناگون از قدیم الایام وجود داشته است . این پدیده نیز در اشکال متفاوتی رخ می دهد و کشورهای زیادی در حال حاضر با آن درگیر هستند. بدین ترتیب ، روسپیگری معمولا در کشورهای گردشگری و نقاطی که باندهای مافیایی وجود دارند، بیشتر شایع است . روسپیگری به عنوان یک آسیب اجتماعی و روانی ، سبب نقض حقوق اجتماع می شود. در حقوق، روسپیگری به عنوان عملی است که در آن افراد به طور نادرست و نامشروع با یکدیگر رابطه برقرار کرده و عفت اجتماعی را زیرپا می گذارند و به جای اجرای عدالت ، به منافع شخصی خود توجه می کنند. این رفتار نادرست باعث تخریب اعتماد عمومی می شود و زمینه ساز افزایش فساد و بی بند و باری در جامعه می شود. در فقه نیز، روسپیگری به عنوان عملی تلقی می شود که باعث نقض اصول دینی و اخلاقی می شود. در این رویکرد، روسپیگری به عنوان نقض ارزش های اخلاقی و اجتماعی مورد انتقاد قرار می گیرد که باعث تضعیف بنیان اخلاقی و دینی جامعه می شود.

روسپی گری ، زنا، فقه ، حقوق.