مداخله ای در کفایت اجتماعی ادراک شده نوجوانان دارای اختلال کژتنظیمی خلق ایذایی :(DMDD) اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)
Publish place: 8th International Conference on jurisprudence, Law, Psychology and Education Science in Iran and Islamic World
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 73
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICJLP08_023
تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1403
Abstract:
هدف پژوهش ، بررسی اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر کفایت اجتماعی ادراک شده نوجوانان دارای اختلال کژتنظیمی خلق ایذایی شهر کرمانشاه بود. روش پژوهش ، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون و پیگیری و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل نوجوانان پسر بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ در شهر کرمانشاه مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل ۳۹ نفر (۱۹ نفرگروه آزمایش و ۲۰ نفر گروه کنترل ) بودند که با روش نمونه گیری دردسترس ، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خودگزارشی اختلال کژتنظیمی خلق ایذایی بودجریدا و همکاران (۲۰۲۲)، مقیاس کفایت اجتماعی ادراک شده اندرسن بوچر و همکاران (۲۰۰۷) و مصاحبه بالینی نوزبام (۲۰۱۳) بود. گروه آزمایش ۱۰ جلسه ۶۰ دقیقه ای (هفته ای دو جلسه ) تحت رفتار درمانی دیالکتیکی قرار گرفتند و گروه کنترل ، آموزشی دریافت نکرد. در پایان جلسات پس -آزمون و در نهایت بعد از ۳ ماه پیگیری به عمل آمد. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس تک متغیره انجام شد. نتایج نشان داد که رفتار درمانی دیالکتیکی بر کفایت اجتماعی ادراک شده در مراحل پس آزمون و پیگیری تاثیر معنی دار داشته است . نتایج این مطالعه اطلاعات مهم و ارزشمندی را در ارتباط با رفتار درمانی دیالکتیکی فراهم می کند و روان شناسان و مشاوران می توانند برای تعدیل کفایت اجتماعی ادراک شده در نوجوانان دارای اختلال کژتنظیمی خلق ایذایی از این درمان استفاده کنند.
Keywords:
Authors
علی احمدیان
دکتری تخصصی روان شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
میترا مرادی
کارشناسی الهیات، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
فریبا مرادی
کارشناسی مدرسه علمیه امام حسین (ع) قصرشیرین
حدیث آشنا
کارشناسی ارشد علوم تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
آزیتا پیمان
گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، مرکز اسلام آباد غرب، کرمانشاه، ایران
